Familjen e kisha në plazhin e Durrësit me pushime. Meqënëse mua nuk më dhane leje, shkoja në plazh çdo të shtunë pasdite dhe kthehesha në punë të hënën në mëngjez. Atë të hënë për të cilën po flasim, u zgjova që herët. Ishte ora 5 e mëngjezit. Të gjithë flinin.
Category: Tregime
Ky është tregimi i shokut tim të punës në Istitutin e Higjenës, laborantit Kaman Çabej, i cili i kishte shumë qejf historitë. Një mëngjez, para se të fillonim punën, ishin të përditëshme këto takime mëngjezore, ai filloi të më tregojë historinë që vijon. Kjo histori që po ta tregoj ka
Memzi çapitej. Mbështetej mbi një bastun të trashë. Njërën nga këmbët e tërhiqte zvarrë dhe pas çdo hapi e bashkonte me tjetrën. Njerëzit e zakonshëm si dhe fëmijet e shkollave ja kishin vënë emrin “çalamani”. Ecte shumë me ngadalë. Nuk kishte njeri në Korçë. Banonte në një dhomë me qera
Xha Llazin e mbaja mend kur në Korçë rreth viteve 1937-38 punonte me një kamion privat që shërbente si taksi mallrash për tregtarët apo fshatarët e rrethit. Atëhere isha fare i vogël, 7-8 vjeç. Sa herë shkoja apo dilja nga shkolla i shikoja ata dy apo tre shofera që me