Letërsia e moçme shqiptare dhe problemi i alfabetit Ndër problemet e shumta për tu ballafaquar në krijimin e një letërsie shqiptare ishte edhe mungesa e një alfabeti të përbashkët në gjuhën shqipe Shqiptarët katolikë, kryesisht në veri të vendit, përdorën alfabetin latin, i cili u përputh mirë me nevojat e
Nga Leka Ndoja Për t’i vû nji bazë unifikimi mënyrës së shkrimit të gjuhës, Seksioni i Gjuhësisë e i Letërsisë muer e studioi për disa kohë çashtjen shumë të vështirë të ortografisë së gjuhës, dhe si rezultat të këtij studimi hartoi këto rregulla ortografike që po i botojmë në këte
Naimi Është më i madhi nga të gjithë ne dhe i pari apostull i shqiptarisë e i vllazërisë s’onë. Nuk ka shpëtim shqiptari, në qoftë se nuk shtije në punë frymën me të cilën është veshur fjala e Naimit. Sa herë që hap e këndoj (lexoj) “Lulet e Verës”, Naimin
Hyrje për shkrimin Është gjetur gjithashtu edhe një artikull apo studim i plotësuar i Cipos, por fatkeqësisht tek ne ka mbërritur i mangut. Është shtypur në makinë. Kopja e parë nuk gjendet, çka tregon se duhet të jetë dërguar diku për t’u botuar apo sipas disave mendohet se duhet të
Hyrje për shkrimin Siç e kemi përmendur edhe më lart, mbasi botoi artikullin “Libri, Kujtime, Mendime” në “Revistën Letrare” të Vedad Kokonës, ky i fundit i kërkoi Cipos që të vazhdohej me këtë bashkëpunim të filluar midis Cipos si letrar dhe Kokonës si botues. Mesa duket i këtij mendimi duhet
Shqipëria është vendi më i bukur në botë. Në Shqipëri kemi korrupsionin. Ballokumja është shqiptare. Po ashtu dhe Bugaçja. Nuk kemi mode shqiptare. Kryepeshkopi është grek, por jeton në Shqipëri. Të gjithë të huajt do të deshin të jetonin në Shqipëri, dhe jo vetëm ata të varfërit. Në Shqipëri jetohet
Kishin kaluar pothuaj 4-5 vjet që kur kisha përfunduar së shkruari Monografinë mbi jetën e time eti, dhe akoma nuk po gjeja një botues. Fillova të merrem me gjetjen e ndonjë botuesi për të shtypur librin. Ju drejtova një shokut tim, i cili ishte marrë me këtë punë dhe ishte
U bënë kaq muaj që qëndronte në atë birucë të ftohtë dhe të lagësht. Sapo kishte hyrë viti 1972. Dënimin me vdekje pothuajse e kishte harruar. Kishte disa vjet që në Shqipëri ishte ndaluar kryerja e shërbimeve fetare. Por atij i kujtohej fare mirë ajo natë e errët kur një
Pikërisht atëhere kur njerëzit kujtuan se më në fund erdhi e Vërteta, u çfaqën si të dalë nga zemra e mesjetës, aty ku kishin mbetur të “ngujuar” (për të përdorur fjalorin e tyre) ata, njerërzit e shpellave, të palarë, të pakrehur e të parruar, me një shqipe arkaike që nuk
Që kur isha i ri në Shkollën Unike si në Normalen e Elbasanit apo dhe këtu në Tiranë në Shkollën Unike si dhe në Shkollën e Mesme “Naim Frashëri”, dëgjoja me vëmendje shpjegimet e profesorëve të Historisë mbi ata shkrimtarë të huaj që kishin patur rastin të shkruanin mbi Shqipërinë.